دیگر غرور فاصله­ ها کم نمی­ شود

دیوار هم که قاعدتاً خم نمی­ شود

می­دانم این بخار نفسهای سردسیر

بر زخم ­های پنجره مرهم نمی­ شود

دیگر بهار هم که ببارد در این کویر

بر سنگ­ های یخ زده شبنم نمی­ شود

ای دست­ های معجزه! کی باز می­شوید؟

وقتی نژاد آهنی آدم نمی­ شود؟

ما زود مرده ­ایم و شما دیر آمدید

حتی تفاهمی سرِ ماتم نمی­ شود...

این هم از آن قضیه که گفتی «صبور باش!»

دیدی؟ چقدر گفتم­ ات: این هم نمی­ شود!

گفتم به رخ نمی­کشم این آه تشنگی

رفتم سراغ آینه، دیدم : نمی­ شود

هان! ای تنور واقعه جوشی بزن که هیچ

در این کویر فاصله زمزم نمی­ شود

                                                    1384